تعدادی از محیط کشت های تعریف شده آب شیرین وجود دارند که برای کشت طیف وسیعی از جلبک ها بکار مفید هستند. اما برای کشت زئوپلانکتون هایی مانند دافنید ها کافی نیستند. برای انجام آزمایش ها روی روابط بین حیوانات و ارگانیسم های غذایی، گسترش بستر کشت هایی که هم رشد جلبک ها و هم رشد زئوپلانکتون را بدون نیاز به تغییر محیط کشت جلبک به صورت اختصاصی چه برای جلبک چه زئوپلانکتون، پشتیبانی کند مهم است.

انواع محیط های آب شیرین

محیط کشت های آب شیرین زیادی طراحی شده اند اما چهار عدد از آن ها بصورت گسترده در حال استفاده اند: گویی لارد، فراکویل، ASM و DYIII. اصلاحات بیشماری برای یک و چند تا از این بسترکشت ها انجام شده تا برای نیازهای خاص مناسب باشند.

گروهی از محققان محیط های مصنوعی ابداع کردند که از دستور العمل های مورفی و داویدوف و کالین و پروواسولی گرفته شده اند. این محیط کشت ها برای کشت گونه های دافنی در شرایط تعریف شده برای استفاده در ازمایش های تغذیه و سم شناسی استفاده می شوند. با این حال به دلیل محتوای گلایسیل گلیسین آن ها کشت ها باید حساس باشند که این برای استفاده های روزمره غیر عملی می باشد.

محیط کشت M4

محیط کشت M4 که یک محیط آب سخت است توسط سازمان همکاری اقتصادی و توسعه برنامه های سم شناسی در اروپا تایید شده است. این بستر مخصوصا برای استفاده برای کشت D. magna مفید است اما M4 نمی تواند جلبک ها را به موفقیت حفظ کند. سازمان حفظ محیط زیست در ایالت متحده امریکا استفاده از آب دوباره تجدید شده را توصیه کرده است. چهار محیط کشت زئوپلانکتون ساده نمکی برای مطاله روی سمیت ماهی ها تولید شده است.

این محیط کافی نیست چرا که فاقد عناصر ضروری می باشد. دافنی ها می توانند روی چنین محیطی با اضافه کردن آب فیلتر شده دریاچه و یا آب معدنی پریر زشد کنند اما این کار هدف از داشتن یک بستر کشت تعریف شده برای مطالعات ازمایشگاهی را خراب می کند.

محیط کشت COMBO

ما یک محیط کشت به نام COMBO تولید کردیم که رشد عالی هم جلبک ها و هم زئوپلانکتون ها را پشتیبانی می کند. دو نوع جلبک در این بستر کشت و هم چنین محیط گوییلارد کشت داده شدند و سرعت رشد آن ها با یک دیگر مقایسه شد. یکی از جلبک ها که  Ankistrodesmus falcatus بود، سپس برای تغذیه یک کلادوسران به نام Daphnia pulicaria که آن هم روی محیط کشت COMBOکشت داده شده بود استفاده شد. نتیجه باروری این زئوپلانکتون با آب های سحطی طبیعی مقایسه شد.

ما هم چنین تعیین کردیم که آبا مقدار COMBO به عنوان یک مدیوم کشت برای این کلادوسران به وسیله اصلاح در لظت فسفر و یا نیتروژن تحت تاثیر قرار می گیرد یا نه تا ببنیم آیا محیط کشت جلبک و زئوپلانکتون جدید برای تحقیق های تغذیه مناسب است یا نه. نتایج ما با نتایج سایر محققان بحث شده است که با موفقیت از COMBO برای کشت استفاده کرده اند بسیاری از گونه های دیگر جلبک و زئوپلانکتون.